Hallo,
Vanmiddag stond het Art District van Beijing op het programma.
Er gebeurt wel wat in Beijing op vlak van hedendaagse kunst. Begin mei is er al de jaarlijkse hedendaagse kunstbeurs, Art Beijing en met de vestigingen van de Italiaanse galerie Continua en het Ullens Center for Contemporary Art in het Art District in 2007 wint het hedendaagse beeldende kunstlandschap van Beijing aan internationale uitstraling. Dat centrum is iets bijzonders! Het is het Belgisch verzamelaarskoppel Guy & Myriam Ullens die dit non-profit centrum hebben opgericht. Ze tonen er werk uit hun collectie en nodigen belangrijke curatoren & Chinese kunstenaars uit om er in situ ingrepen te doen. Ullens wil hiermee de Chinese hedendaagse kunst ontdekken en in de belangstelling brengen en dat schijnt goed te werken. We hebben enorm veel kunstliefhebbers gezien die dit centrum bezochten en dat is opmerkelijk! Ik heb op de hele trip in China nooit zoveel Belgen en Europeanen bij elkaar gezien als daar!
Er waren nu oa de Proletariat Series (portretten) van Shu Qun en een installatie van Olafur Eliason te zien ... De installatie is een afgebakende ruimte waarin je instapt met gekleurde rook en dat geeft het zalig effect alsof je in de lucht wandelt... de vloer, de grond en het perfectief vallen weg, er is alleen maar een wolk. Zeer schoon, maar de geur van de rookmachines pakken op je adem en dat is minder poëtisch.
In de galerie Continua waren scherven te zien van Ai Wei Wei, een bouddha van Gupta en een schone boom met plastik zakjes van Martin Tayou. De beelden zeggen meer dan mijn afgeplatte omschrijvingen.
Na een bezoek aan dat Art District zijn we wat gaan wandelen in de Hutongs. Hutong betekent smalle steeg. Het geeft volgens Lonely Planet een autenthiek beeld van hoe China er uit zag, pakweg zo'n vijftig jaar geleden. Naar het schijnt woont nog 1 kwart van de Pekinezen op deze manier; het is een heus labyrint van straatjes waar je soms enkel met de fiets door kan rijden. Vaak staan de deuren open en kun je bij de mensen binnenkijken. Het schept een beeld van hoe ik mij China had voorgesteld voor mijn komst. Maar in de realiteit is China een land van contrasten en dat maakt het zo ontzettend boeiend.
Niettemin zou ik die contrasten willen afvlakken om hier tot een lijstje te komen van de grote clichés die wij ervaren hebben... of van de dingen die ons zijn opgevallen omdat ze ons zo vreemd zijn:
- Chinezen, voornamelijk de mannen, hebben vaak één of twee veel te lange nagels;
- Ze houden niet van bruinen in de zon. Ze willen wit zijn en hoedjes, witte poeder en paraplus om hun te beschermen tegen de zon kunnen maar helpen;
- Spuwen op de grond of je neus luid optrekken is heel normaal;
- In het openbaar neuspeuteren terwijl iemand je aankijkt is totaal niet erg;
- Slurpen aan je soep is heel goed;
- Rondlopen met een theekannetje de hele dag is hier heel gewoon;
- kousen dragen in open schoenen, en mannen met nylonkousen... normaal!
- niet kunnen aanschouven in de rij!, elkaar voorbij steken en voorkruipen is een sport;
- warm eten als ontbijt is lekker;
- eieren eten die al meer dan een jaar oud zijn maar gepekeld in maut en zout zien er wel zwart uit maar zijn lekker (aldus de Chinezen)
- meisjes gedragen zich zeer meisjesachtig: ze hebben allemaal nagellak en poseren heel modelachtig voor foto's
- jonge koppels tonen hun liefde voor elkaar door het dragen van exact dezelfde t-shirt (in de winkels spelen ze daar handig);
- een slechte kleurencombinatie voor de kleding is echt in de mode (hoe raarder, hoe beter);
- de gsm toepassingen zijn een verslaving: op de metro speelt iedereen wel een spelletje;
- de Chinezen bewonderen Europa en vooral Italië. Ze dragen graag nep Italiaanse merken en jongens dragen vaak een t-shirt met "Italia" erop;
- ze houden van sportkledij. Er zijn ONTZETTEND veel sportwinkels. Het is vooral de mode van de sportkledij die ze appreciëren, minder de sport zelf;
- Babies en peuters dragen broeken met een gat erin zonder pamper... wanneer nodig, zetten ze hun op hun hurken en doen ze hun behoeften, eender waar, met de nodige hulp van de mama weliswaar;
- Iedereen kan hier blijkbaar urenlang op zijn hurken zitten, voor hun een comfortabele manier van zitten;
- Chinezen zitten niet graag op hun poep op de grond. En als ze dat toch doen, op gras of op een trap ofzo, dan halen ze een papiertje uit om hun kleren te kunnen beschermen;
- Ze eten ALLES: ingewanden, kippenpoten, varkensneuzen, zeepaardjes, insecten, hond...
name it en ze smullen het met veel slurpende geluiden op!
- ze hebben niet veel huisdieren. Een goudvis dat wel, maar bijna geen honden en soms een kat.
Voila tot zover de cliché's en tot zover ook mijn reisverslag.
Liefs,
Nele
