Hallo,
Vanmorgen was ik echt opgetogen dat het al 8u30 was toen ik wakker werd. Gisterennacht was dat anders. Ik werd toen om 3u wakker en heb uit verveling wat naar de podcast van Feiten & Fillet geluisterd. Hoe interessant die weetjes ook mogen zijn, het was geen goede basis om te starten aan die vermoeiende wandeling op de Chinese Muur.
Maar dat was dus gisteren...
Na een goede nachtrust gevolgd door een stevig ontbijt en met stijve kuiten trokken naar het Zomer Paleis, gelegen in het Noorden van de stad Beijing; Het Zomerpaleis kan je het best omschrijven als een park met tal van paviljoentjes (tempels en terrassen) die uitkijken op een groot meer. Het was het vakantieoord voor de keizer om daar te gaan "onthaasten". Ik kan wel begrijpen dat dat gewerkt moet hebben. Het is een soort van microkosmos van de natuur. Een heuveltje, bruggetjes, heel veel boom en plantensoorten, een meer, dieren (weliswaar uit brons gegoten) en tempels voor de draakgod, boudha ... wat wil een mens of een keizer nog meer!
Het lijkt wel een beetje Disneyland (hoewel ik zelf nooit Disneyland bezocht heb). Veel paviljoenen zijn recent opgetrokken naar model van oude plannen en doet een beetje decorachtig aan.. De site trekt enorm veel touristen aan. Je kan een fietsbootjes huren, een keizerin heeft rond 1900 een pier laten bouwen in de vorm van een marmeren boot (een attractie an sich), er zijn snuisterijen te koop... en je kunt er je oriëntatie verliezen door de kronkelpaden te volgen onder de prachtige gekleurde bomen die nu in volle bloesem staan. Dat alles geeft bij momenten toch een artificiële indruk. Maar is de zonsondergang met gloedrode lucht dat ook niet?
We hebben er een aantal schone beelden kunnen schieten en hadden echt wel geluk dat het vandaag voor een keer geen smogdag was. De lucht was bij momenten erg blauw, het was warm met gelukkig ook veel wind. Dat deed echt deugd.
Later zijn we naar het centrum afgezakt met als doel om daar wat rond te hangen in de historische centrum van Beijing. We hadden gelezen dat het tof moet zijn om in de steegjes te fietsen... in het hedendaags centrum is dat te gevaarlijk omwille van het drukke verkeer. Maar onderweg in de metro kregen we honger en wijzigden we ons plan. We belandden uiteindelijk in de ambassadebuurt. We gingen toch een keertje die fameuze "Pekinese gelakte eend" uitproberen en een restaurantje uit onze gids met dat op het menu leidde ons naar deze buurt. Het was wel weer een heel eind stappen... De afstanden zijn hier zo verraderlijk. Dat komt omdat de metrostops ontzettend ver van elkaar liggen.
Het was lekker maar stukken duurder en net als bij ons als je Chinees besteld => veel te veel! In deze wijk leven veel rijke buitenlanders. We ontmoetten op hetzelfde terrasje een gepensioneerd Belgisch koppel afkomstig van Lommel! Ze waren er om hun zoon te bezoeken die er geëxpatrieerd was. Ik had de indruk dat ze de tijd van hun leven beleefden. Ze gingen op schok met hun kleindochter die nog maar twee jaar was. Iedereen wilde haar contant in de armen nemen. De dame vertelde me dat ze al drie keer op een jaar naar Beijing zijn gekomen en dat ze zowat alles gezien heeft wat er hier te bezoeken valt. Ze deed haar verhaal en het was duidelijk dat ze echt wel trots was op haar familie. Maar ik ook hoor... voor het geval iemand van de familie dit zou lezen! :-)
Liefs,
Nele
Vanmorgen was ik echt opgetogen dat het al 8u30 was toen ik wakker werd. Gisterennacht was dat anders. Ik werd toen om 3u wakker en heb uit verveling wat naar de podcast van Feiten & Fillet geluisterd. Hoe interessant die weetjes ook mogen zijn, het was geen goede basis om te starten aan die vermoeiende wandeling op de Chinese Muur.
Maar dat was dus gisteren...
Na een goede nachtrust gevolgd door een stevig ontbijt en met stijve kuiten trokken naar het Zomer Paleis, gelegen in het Noorden van de stad Beijing; Het Zomerpaleis kan je het best omschrijven als een park met tal van paviljoentjes (tempels en terrassen) die uitkijken op een groot meer. Het was het vakantieoord voor de keizer om daar te gaan "onthaasten". Ik kan wel begrijpen dat dat gewerkt moet hebben. Het is een soort van microkosmos van de natuur. Een heuveltje, bruggetjes, heel veel boom en plantensoorten, een meer, dieren (weliswaar uit brons gegoten) en tempels voor de draakgod, boudha ... wat wil een mens of een keizer nog meer!
Het lijkt wel een beetje Disneyland (hoewel ik zelf nooit Disneyland bezocht heb). Veel paviljoenen zijn recent opgetrokken naar model van oude plannen en doet een beetje decorachtig aan.. De site trekt enorm veel touristen aan. Je kan een fietsbootjes huren, een keizerin heeft rond 1900 een pier laten bouwen in de vorm van een marmeren boot (een attractie an sich), er zijn snuisterijen te koop... en je kunt er je oriëntatie verliezen door de kronkelpaden te volgen onder de prachtige gekleurde bomen die nu in volle bloesem staan. Dat alles geeft bij momenten toch een artificiële indruk. Maar is de zonsondergang met gloedrode lucht dat ook niet?
We hebben er een aantal schone beelden kunnen schieten en hadden echt wel geluk dat het vandaag voor een keer geen smogdag was. De lucht was bij momenten erg blauw, het was warm met gelukkig ook veel wind. Dat deed echt deugd.
Later zijn we naar het centrum afgezakt met als doel om daar wat rond te hangen in de historische centrum van Beijing. We hadden gelezen dat het tof moet zijn om in de steegjes te fietsen... in het hedendaags centrum is dat te gevaarlijk omwille van het drukke verkeer. Maar onderweg in de metro kregen we honger en wijzigden we ons plan. We belandden uiteindelijk in de ambassadebuurt. We gingen toch een keertje die fameuze "Pekinese gelakte eend" uitproberen en een restaurantje uit onze gids met dat op het menu leidde ons naar deze buurt. Het was wel weer een heel eind stappen... De afstanden zijn hier zo verraderlijk. Dat komt omdat de metrostops ontzettend ver van elkaar liggen.
Het was lekker maar stukken duurder en net als bij ons als je Chinees besteld => veel te veel! In deze wijk leven veel rijke buitenlanders. We ontmoetten op hetzelfde terrasje een gepensioneerd Belgisch koppel afkomstig van Lommel! Ze waren er om hun zoon te bezoeken die er geëxpatrieerd was. Ik had de indruk dat ze de tijd van hun leven beleefden. Ze gingen op schok met hun kleindochter die nog maar twee jaar was. Iedereen wilde haar contant in de armen nemen. De dame vertelde me dat ze al drie keer op een jaar naar Beijing zijn gekomen en dat ze zowat alles gezien heeft wat er hier te bezoeken valt. Ze deed haar verhaal en het was duidelijk dat ze echt wel trots was op haar familie. Maar ik ook hoor... voor het geval iemand van de familie dit zou lezen! :-)
Liefs,
Nele
Aucun commentaire:
Enregistrer un commentaire